Кожны жыхар Беларусi можа выслаць свае успамiны для народнага летапiсу Вялікай Айчыннай вайны | Новости Гомеля
Выключить режим для слабовидящих
Настройки шрифта
По умолчаниюArialTimes New Roman
Межбуквенное расстояние
По умолчаниюБольшоеОгромное
Осип Васильев Осип Васильев Автор текста
14:00 20 Июля 2022 Культура

Кожны жыхар Беларусi можа выслаць свае успамiны для народнага летапiсу Вялікай Айчыннай вайны

У мэтах увекавечання і захавання памяці пакалення пераможцаў Нацыянальная акадэмія навук Беларусі выступіла з ініцыятывай усебеларускай акцыі, паводле якой была выдадзена кніга «Народны летапіс Вялікай Айчыннай вайны: успомнім усіх!» У другую яе частку ўвайшлі і два артыкулы журналіста «В» Дзмітрыя ЧАРНЯЎСКАГА з яго аўтарскага праекта «Оружие Победы». 



Яны расказваюць аб франтавым лёсе двух ветэранаў з Гомеля – зянітчыка Уладзіміра Шляйцава і камандзіра зброевага разліку 45-мм гарматы Пятра Кушнярова. Нарысы журналіста гарадской газеты былі адабраны для 450-старонкавага выдання сярод соцен матэрыялаў, дасланных аўтарамі з ўсёй Беларусі.

– Акцыя доўгая, збор матэрыялаў працягваецца. Іх можна накіроўваць па электроннай voenhistbel@mail.ru ці звычайнай пошце або прыносіць прама ў інстытут, – адзначыў дырэктар Інстытута гісторыі НАН Беларусі Вадзiм Лакiза.

Важна не толькі запісаць аповеды сведкаў ваенных падзей, якіх з кожным годам становіцца ўсё менш, але і абудзіць цікавасць моладзі да гісторыі сваёй краіны. 



– Выхаваць лозунгамі ці заклікамі немагчыма. Мы хацелі, каб падрастаючае пакаленне ўдзельнічала ў гэтай высакароднай справе па стварэнні летапісу, – сказаў акадэмік-сакратар аддзялення гуманітарных навук і мастацтваў НАН Беларусі Аляксандр Каваленя. 

Менавіта так – праз сям’ю, праз аповеды пра асабісты ўнёсак у перамогу над фашызмам блізкіх людзей – дзецям і моладзі будзе перадавацца праўда пра вайну, а гэта найлепшая прышчэпка ад фальсіфікацыі гісторыі. І што цешыць, дзеці і настаўнікі адгукнуліся на просьбу вучоных, свае сямейныя гісторыі дасылалі нават вучні пятых і першага класаў. Таксама далучыліся да акцыі работнікі музеяў.

– Я як гісторык выразна разумею: тое, што ляжыць у архівах, – гэта пастаянная памяць, але чым далей мы адыходзім ад часу Вялікай Айчыннай вайны, тым больш размываецца памяць людская, – падкрэслівае загадчык аддзела ваеннай гісторыі Беларусі Інстытута гісторыі Аляксей Літвін. – Вывучаючы прошлае, я бачу, што нам не хапае гісторыі па персаніфікацыі. У дакументах звычайна гэтага няма. Таму было неабходна стварыць такую кнігу.

Дадзенае выданне разлічана на шырокае кола чытачоў: прафесійных гісторыкаў, выкладчыкаў вышэйшых навучальных устаноў і сярэдніх школ, студэнцкую і вучнёўскую моладзь, – рэкамендуецца для выкарыстання ў навукова-даследчай рабоце і навучальным працэсе.

Нашли ошибку в тексте? Выделите ее, и нажмите Ctrl+Enter
Обсудить новость в соцсетях

N